birdy - let it all go گوش میکنم. به دخترِ نقاشی شده روی دفترم نگاه میکنم که کنار پنجره‌ی قطار با چمدونش وایساده و باد میپیچه تو موهاش..
من لیلی بودم با موهای قرمز.. گاهی موهای آبی.. نقاشی میکردم. پیشی داشتم. نصف‌شبا میزدم بیرون و شب متر میکردم. بین قفسه های کتابخونه روی زمین چهارزانو مینشستم و کتابایی رو میخوندم با جلدای چرمی ، ورقای کاهی و نوشته های جادویی. روزای بارونی میرفتم کافه و پشت میز کنار پنجره مینشستم..
یه روز پام لیز خورد و سقوط کردم تو واقعیت. و حالا من لیلی ام ، با موهای خرمایی..
عادی ترین لیلیِ دنیا
بایگانی
- آذر ۱۳۹۶(۱)
- تیر ۱۳۹۶(۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶(۴)
- آذر ۱۳۹۵(۱)
- مهر ۱۳۹۵(۲)
- شهریور ۱۳۹۵(۱)
- مرداد ۱۳۹۵(۳)
- تیر ۱۳۹۵(۷)
- خرداد ۱۳۹۵(۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۵(۶)
- فروردين ۱۳۹۵(۳)
- بهمن ۱۳۹۴(۱)
- دی ۱۳۹۴(۱۴)
- آذر ۱۳۹۴(۵)
- آبان ۱۳۹۴(۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۳(۲)
- بهمن ۱۳۹۲(۱)
- مهر ۱۳۹۲(۱)