نیازمند یک غار هستم و تنهایی غلیظ و طولانی مدت.
شیشهی جونهام خالی شده بین این مردم غریب..
چقدر عالی میشد اگر میتونستم خودم رو هم دم در غار جا بگذارم..
+ میخوام برم تو خیابون یقهی ملت رو بگیرم و بگم وای خیلی ناراحتم. خیلی غمگینم. کمک! یکی حسّامو خاموش کنه لطفا..